Μια κλειστή αυλή στο πίσω μέρος του σπιτιού ήταν πιο συνηθισμένη στα πιο παλιά χρόνια. Μιλάμε για έναν εξωτερικό χώρο που πρόσβαση έχεις είτε μόνο μέσα από το σπίτι είτε από την κεντρική είσοδο της αυλής, που καταλήγει συνήθως να είναι υπαίθρια αποθήκη. Αυτός ακριβώς ο χώρος μπορεί να γίνει μια μικρή όαση, χωρίς πολλά – πολλά, σαν κρυμμένο διαμαντάκι. Είτε έχεις ντύσει το δάπεδο με ξύλο ή οτιδήποτε άλλο, είτε το άφησες ακάλυπτο, δες πιο κάτω μια εικόνα που θα σε βάλει σε σκέψεις.
Ένα μεγάλο χαλί αρχίζει να κάνει τον χώρο πιο cozy, μια πολυθρόνα εξωτερικού χώρου με μαξιλάρια και μια καρέκλα συμπληρώνουν ένα μικρό, στρογγυλό τραπέζι, κρεμμαστά λαμπάκια δίνουν άφθονο, ατμοσφαιρικό φως, και μια αφθονία από φυτά και παχύφυτα σε γλάστρες καλύπτουν το πάτωμα γύρω τους. Αυτόματα η αυλή έχει μεταμορφωθεί σε ένα σημείο μαγευτικό, χωρίς πολλή προσπάθεια.