Κείμενο: Νάκης Αντωνίου
Ξέροντας τον Μιχάλη, ήμουν σίγουρος πως η αγάπη του αφενός για τα ταξίδια και αφετέρου για την τέχνη θα ήταν ολοφάνερη στο σπίτι του. Είναι, άλλωστε, κάτι που φαίνεται και από τον λογαριασμό του στο Instagram, όπου ως The Cypriot Traveller μάς ταξιδεύει στην Κύπρο και στον κόσμο. Η πρώτη εικόνα που αντικρίζω στο σπίτι είναι ο Μέρλιν – το terrier / chihuahua που σίγουρα έχεις δει αν ακολουθείς τον Μιχάλη στο Instagram – βασιλιάς στον καναπέ του να επιβλέπει τον χώρο. Το μάτι πάει ασυναίσθητα στα σκίτσα από πάνω και μετά ταξιδεύει στον υπόλοιπο χώρο. Σε κάθε γωνιά του βλέπεις σχέδια και σκίτσα, αναμανηστικά από ταξίδια, βιβλία και coffee table books που μαζί με φυτά συνθέτουν μια υπέροχη εικόνα στο σαλόνι.
Ακριβώς πάνω από τον Μέρλιν, ένα πόστερ που απεικονίζει το πολύχρωμο Πόρτο, από το ταξίδι του στην Πορτογαλία. Στο ράφι, από δεξιά, δύο αγαπημένα βιβλία: το 36 Hours Europe – 130 Destinations from Aix-en-provence to Zurich των New York Times και το βιβλίο Gustav Klimt: The Complete Paintings για τον Αυστριακό ζωγράφο, από τη Βιέννη, μαζί με ένα έργο της Tereza Rego από Πορτογαλία και το πορτρέτο με μολύβι της Meryl Streep από τον Γιώργο Χριστοφή. Μπροστά ένα καραβάκι – αναμνηστικό από την Τήνο.
Το κίτρινο πουά φωτιστικό με τον κόκκινο ήλιο έχει προέλευση από την Πορτογαλία αλλά το ανακάλυψε στο Sister & Sister Home Goods στη Λευκωσία. Ανήκει στην ίδια σειρά με το βάζο, με ίδιο σχέδιο, που κοσμεί το έπιπλο της τηλεόρασης, που στέκει πάνω από το coffee table book για τον εικαστικό έργο του Γάλλου ζωγράφου Jacques Majorelle – αγορασμένο από το πωλητήριο των κήπων του Jacques Majorelle στο Μαρακές.
Το σκίτσο πάνω από το φωτιστικό είναι μια δημιουργία της Γιώτας Ευθυμίου, από το ημερολόγιό της του 2023 ενώ πάνω από το βάζο, ένα ακόμα σκίτσο – αυτή τη φορά του αγαπημένου του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη, όπως τον εμπνεύστηκε η illustrator και φίλη του, Ασπασία Ξυδέα.
Στη βιβλιοθήκη από την ΙΚΕΑ, το μάτι δεν σταματά να κινείται. Πάει ανάμεσα σε τίτλους βιβλίων και σουβενίρ, το ένα πιο ιδιαίτερο από το άλλο. Αναμνηστικά από Εδιμβούργο, Γερεβάν, Ιορδανία, Ηράκλειο, έκθεση νέων Κυπρίων καλλιτεχνών ξενοδοχείο Άνασσα, Στρασβούργο, Μαδρίτη και Ινδονησία. Μαζί με το Manifest της Roxie Nafousi και το Movies of the 2000s, ένα μικρό διαστάσεων έργο της Ελίζα 2014 από την ομαδική έκθεση Πλούσια Τέχνη σε Δύσκολους Καιρούς που πραγματοποιήθηκε στην IsNotGallery.
Το κίτρινο βάζο, ιταλικής προέλευσης, από το Sister & Sister Home Goods. Δίπλα ένα κεραμικό χελιδόνι από το Πόρτο που φέρνει τύχη και ευτυχία. Στο αριστερά ράφι, ένα φωτιστικό IKEA μαζί με ένα ακόμα σκίτσο της Ασπασίας Ξυδέα. Πάνω από τη βιβλιοθήκη, ένα έργο της αγαπημένης του καλλιτέχνη Αγγέλως Ευαγγέλου από μία έκθεση που έγινε πριν από αρκετά χρόνια στο Καϊμακλί.
Πίσω αντίγραφο του πίνακα Ο Επίγειος Κήπος των Απολαυσεων του σημαντικού Ολλανδού ζωγάφου El Bosco ο οποίος εκτίθεται στο Μουσείο El Prado της Μαδρίτης. Στο δεξιά ράφι, ένα ενθύμιο – αντίγραφο του τεράστιου έργου της Guernica του Pablo Picasso, από το πωλητήριο του Museo Reina Sophia στην Μαδρίτη όπου και εκτίθεται το έργο.
Αριστερά της βιβλιοθήκης, ένα κεραμικό ζωγραφισμένο στο χέρι, από ένα εργαστήριο στην πόλη Σίντρα της Πορτογαλίας, μόλις μία ώρα από τη Λισαβόνα. Δεξιά της, ανάμεσα σε φυτά, ένα ακόμα έργο της Tereza Rego.
Στους υπόλοιπους τοίχους, όπως θα δεις στην γκαλερί πιο κάτω, (αριστέρα προς δεξιά) ένα έργο της Κύπριας εικαστικού Αγγέλως Ευαγγέλου που τιτλοφορείται Το Φόρεμα της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, έργα της Κύπριας εικαστικού Κυριακής Κώστα στο πάνω μέρος και κάτω γυναικείο γυμνό από το κατάστημα Sister & Sister Home Goods στη Λευκωσία. Οι γυναικείες φιγούρες στα δύο πόστερ, είναι έργα του Abdel, από τη σειρά έργων του 2022 Portraits That Reflect, ήρθαν από την Ιορδανία.
”Το σπίτι μου δεν είναι απλώς χώρος, είναι αφήγηση. Τα βιβλία, στοιχισμένα σαν σιωπηλοί συνομιλητές, κρατούν λέξεις που κάποτε με συγκλόνισαν. Τα μικρά αναμνηστικά από τα ταξίδια μου – ένα μαρμάρινο καραβάκι από την Τήνο, ένα κεραμικό από το Μαρόκο, ένα μικρό, ξύλινο παιχνίδι – κουβαλούν στιγμές παγωμένες στον χρόνο. Στους τοίχους, οι πίνακες στέκουν σαν παράθυρα σε άλλους κόσμους, άλλοτε ονειρικούς, άλλοτε στοχαστικούς. Κάθε αντικείμενο, μια μνήμη∙ κάθε γωνιά, ένα κομμάτι του εαυτού μου που συνεχίζει να αφηγείται την ιστορία του σιγανά, μες στο φως και στη σιωπή. Κι εγώ να συνεχίζω μέσα εδώ να ονειρεύομαι τους επόμενους προορισμούς” λέει όταν του ζητώ να περιγράψει τον χώρο του, και έχοντας πλέον γνωρίσει κάθε γωνιά, δεν θα μπορούσε να δώσει καλύτερη περιγραφή.