Φωτογραφία: Zach Dyson
Οι κάτοικοι μιας μικρής πόλης στην Τοσκάνη έχουν ενθουσιαστεί από όταν έμαθαν ότι ένας ιστορικός τέχνης υποστηρίζει ότι η γέφυρα που ζωγραφίστηκε στο φόντο του πιο διάσημου πορτρέτου στον κόσμο –της Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι– ανήκει στην πόλη.
Ο Ιταλός ιστορικός Σιλβάνο Βινσέτι δήλωσε πως δεν είχε καμία αμφιβολία ότι η γέφυρα Romito di Laterina στην επαρχία του Αρέτσο ήταν αυτό που ο Λεονάρντο είχε ζωγραφίσει στο τοπίο της υπαίθρου πίσω από τη αινιγματική Μόνα Λίζα, κάτι που θα έδινε τέλος σε ένα μυστήριο που πυροδότησε αμέτρητες διαφωνίες όλα αυτά τα χρόνια.
Ο Λεονάρντο ζωγράφισε τη Μόνα Λίζα στη Φλωρεντία στις αρχές του 16ου αιώνα, και η ταυτότητα της γυναίκας που εμφανίζεται στην ελαιογραφία –που ευρέως πιστεύεται ότι είναι η Λίζα ντελ Τζιοκόντο– έχει προκαλέσει τόσες εικασίες όσο και το μακρινό σκηνικό που βρίσκεται πίσω της.
Οι θεωρίες στο παρελθόν έχουν αναγνωρίσει τη γέφυρα ως την Ponte Buriano, κοντά στη Laterina, καθώς και την Ponte Bobbio στη βόρεια ιταλική πόλη Piacenza.
Χρησιμοποιώντας ιστορικά έγγραφα και εικόνες drone, και κάνοντας συγκρίσεις μεταξύ του πίνακα και των φωτογραφιών της περιοχής, ο Βιντσέντι θεωρεί ότι ήταν «η ετρουσκορωμαϊκή γέφυρα, Romito».
Η πιο χαρακτηριστική λεπτομέρεια, είπε στους δημοσιογράφους, υπήρξε στις καμάρες: η γέφυρα στον πίνακα του Λεονάρντο είχε τέσσερις καμάρες, όπως και η Romito. Το Ponte Buriano, από την άλλη, έχει έξι τόξα, ενώ το Ponte Bobbio έχει περισσότερες από έξι.
Χρησιμοποιώντας το μέγεθος της καμάρας που έχει διασωθεί μέχρι σήμερα στην γκρεμισμένη γέφυρα, ο Βινσέτι διαπίστωσε ότι τέσσερις καμάρες του ίδιου μεγέθους ταιριάζουν τέλεια σε όλη την έκταση του ποταμού.
Μόνο ένα τόξο της γεφυρας Romito, που εκτεινόταν στον ποταμό Άρνο, σώζεται, καθώς επίσης και τα θεμέλια της γέφυρας στην απέναντι πλευρά της όχθης του ποταμού.
Έγγραφα που ανήκαν στην οικογένεια των Μεδίκων που βρέθηκαν στα κρατικά αρχεία της Φλωρεντίας έδειξαν ότι μεταξύ 1501 και 1503 η γέφυρα ήταν «πολύ λειτουργική», είπε ο Βινσέτι. Πρόσθεσε ότι ήταν ακριβώς εκείνη την εποχή που ο Λεονάρντο βρισκόταν στην περιοχή Val d’Arno, πρώτα στην υπηρεσία του Cesare Borgia, ενός καρδινάλιου από την πιο διαβόητη οικογένεια ευγενών της Ιταλίας της Αναγέννησης, και στη συνέχεια για τον Piero Soderini, πολιτικού της Δημοκρατία της Φλωρεντίας. Η ύπαρξη της γέφυρας συντόμευε το ταξίδι μεταξύ Αρέτσο, Φιέζολε και Φλωρεντίας κατά αρκετές ώρες.
«Η χαρακτηριστική μορφή του Άρνου σε αυτό το τμήμα της επικράτειας αντιστοιχεί σε αυτό που απεικόνισε ο Λεονάρντο στο τοπίο στα αριστερά της ευγενούς που απεικονίζεται στον διάσημο πίνακα», είπε.
Ο Βινσέτι βρήκε επίσης έγγραφα που μαρτυρούν ότι ο Λεονάρντο διέμενε συχνά στο Φιέζολε εκείνη την εποχή, με έναν θείο του που ήταν ιερέας.
Η Simona Neri, δήμαρχος της Λατερίνα, είπε ότι η θεωρία του Βιντσέτι έχει προκαλέσει ενθουσιασμό στην πόλη που έχει από 3.500 κατοίκους, και ότι ελπίζει ότι η ισχυριζόμενη σύνδεση με τη Μόνα Λίζα θα έφερνε περισσότερους τουρίστες στην περιοχή.
Πηγή: LIFO