Εκεί που βρισκόταν ένα κλωστήριο βαμβακιού του 19ου αιώνα, στεγάζεται πλέον ένα υπέροχο λοφτ. Στα μόλις 64 τετραγωνικά του μέτρα, το λοφτ αφηγείται μια ιστορία μεταμόρφωσης, τέχνης και αυθεντικότητας. Μετά τη πτώση του τείχους του Βερολίνου, ο κάποτε εγκαταλελειμμένος χώρος έγινε δημιουργικό καταφύγιο για καλλιτέχνες.
Σήμερα, έχει ακόμα το design που του χάρισε ένας ντόπιος καλλιτέχνης που κατοικούσε εκεί, διατηρώντας την πρωτότυπη αρχιτεκτονική και τις λεπτομέρειες όπως τα ξύλινα πατώματα, τα παράθυρα με μεταλλικό κάδρο και το εκτεθειμένο τούβλο στους τοίχους. To πιο απρόσμενο στοιχείο είναι ίσως η αισθητή παρουσία του πιο έντονου κίτρινου, σε αντίθεση με τα περισσότερα λοφτ τέτοιας αισθητικής που περιορίζονται σε πιο ουδέτερα χρώματα όπως το λευκό, το γκρίζο και το μαύρο.