Φωτογραφίες: A24
Η production designer Judy Becker δημιούργησε δωμάτια, κτήρια και έπιπλα με μικρό budget.
To ”The Brutalist”, η ταινία που διαρκεί τρεισήμιση ώρες, και ακολουθεί έναν Ούγγρο αρχιτέκτονα έγινε το outsider της φετινής σεζόν. Στο επίκεντρο είναι ο οραματιστής αρχιτέκτονας László Tóth (Adrien Brody) που επιβιώνει από το Ολοκαύτωμα και μετακομίζει στην Αμερική για να χτίσει ξανά τη ζωή και την καριέρα του. Απέσπασε τρία Oscars για την ερμηνεία του Brody, τη Φωτογραφία και τη Μουσική του, και άλλα 133 βραβεία σε φεστιβάλ ταινιών.
Η επιτυχία της ταινίας έστρεψε την προσοχή στα σκηνικά και στη δουλειά της Judy Becker η οποία χωρίς εκπαίδευση στην αρχιτεκτονική και μίνιμαλ budget κατάφερε να αναβιώσει το πνεύμα μοντερνιστών όπως ο Marcel Breuer για να δημιουργήσει τα δωμάτια και τα κτήρια που έγιναν η ψυχή της ταινίας. Η πρόκληση ήταν να υλοποιήσει το μεγαλοπρεπές όραμα του Tóth.

Η αρχιτεκτονική μοιάζει αληθινή… αλλά δεν είναι
Η ιστορία αφορά στη σχέση του László με τον βιομήχανο Harrison Lee Van Buren. Ο γιος του Van Buren ανακαλύπτει τον László στο κατάστημα επίπλων του ξαδέρφου του, και του αναθέτει να ανακαινίσει τη βιβλιοθήκη του πατέρα του. Όταν το μοντέρνο design του καταλήγει σε ένα μεγάλο περιοδικό, ο βιομήχανος προσλαμβάνει τον αρχιτέκτονα για να χτίσει το Ινστιτούτο Van Buren – ένα κοινοτικό κέντρο με βιβλιοθήκη, θέατρο, γυμναστήριο και ένα εκκλησάκι. Δουλειά της Becker ήταν να κάνει όλα αυτά πραγματικότητα: ”είχα σχεδιάσει σκηνικά, αλλά ποτέ αληθινά κτήρια. Ο László ήταν ένας σταρ της αρχιτεκτονικής του 20ου αιώνα, ήταν τρομακτικό” εξηγεί. Το κέντρο αυτό, ένα τσιμεντένιο κτήριο στην κορυφή ενός λόφου, δεν χτίστηκε ποτέ, παρά μόνο για χάρη της ταινίας.


Σχεδίασε επίσης τα έπιπλα
Συνδυάζοντας το στυλ του Tóth με την Bauhaus εκπαίδευσή του και τις επιρροές από την Αμερική του μεσαίωνα, η Becker έφτιαξε επίσης τα έπιπλα. Ο ξάδερφος του πρωταγωνιστή γέμισε το κατάστημά του με καφέ έπιπλα Αποικιακής Αναβίωσης. Στην πραγματικότητα, αυτά τα έπιπλα ήρθαν στην Ουγγαρία – όπου γίνονταν τα γυρίσματα – από τον Καναδά, μαζί με vintage ταπετσαρίες και κουρτίνες. Όλα αγοράστηκαν με budget $1000 από ιστοσελίδες όπως το Craig’s List και το Facebook Marketplace.
Σύντομα ο αρχιτέκτονας άρχισε να σχεδιάζει έπιπλα για το κατάστημα του ξαδέρφου του. Για έμπνευση, η Becker ανέτρεξε σε έπιπλα του 20ου αιώνα, αλλά λόγω πνευματικών δικαιωμάτων – και για να ταιριάζουν στο στυλ του πρωταγωνιστή – έπρεπε να φτιάξει εντελώς καινούργια σχέδια. Η καρέκλα της βιβλιοθήκης είναι φτιαγμένη από ατσάλι, ένα δημοφιλές υλικό της εποχής, συνδυασμένο με δερμάτινο πλέγμα έχοντας σαν έμπνευση της καρέκλες παραλίας της Αμερικής.


Ο Μπρουταλισμός είναι στυλ, αλλά όχι μόνο
O Tóth είναι παθιασμένος και αποφασισμένος να υλοποιήσει το έντονο σχέδιό του για το τεράστιο, τσιμεντένιο Ινστιτούτο. ”Οι πρώτες μου συζητήσεις με τον Brady αφορούσαν στο Ινστιτούτο, που έγινε το πρώτο κτήριο στην εμπειρία μου, δημιουργώντας τον Tóth. Το σενάριο περιέγραφε το κτήριο μέχρι ενός σημείου. Έπρεπε να αντιπροσωπεύει τους στρατώνες από το στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου ο Tóth και η σύζυγός του ήταν κρατούμενοι. Έπρεπε, επίσης, να αντιπροσωπεύει την ιδέα της ελευθερίας και τον τρόμο του στρατοπέδου” εξηγεί η Becker.
Για το κάνει πραγματικότητα, έψαξε εικόνες από στρατόπεδα συγκέντρωσης και μπρουταλιστικά κτήρια. Το αποτέλεσμα είναι μια μινιμαλιστική κατασκευή από σκυρόδεμα, με έναν φεγγίτη που σε συγκεκριμένες ώρες φωτίζει έναν σταυρό στο μάρμαρο.
Και παρόλο που δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα, το design της Becker προκαλεί συζήτηση για την ομορφιά και τη δύναμη της μπρουταλιστικής αρχιτεκτονικής. ”Ένα από τα καλά του μπρουταλισμού είναι πως δεν έχει ιστορικές αναφορές, βλέπει μόνο μπροστά. Νομίζω αυτός είναι ο λόγος που δεν αρέσει σε πολύ κόσμο – δεν έχει κάτι με το οποίο ο κόσμος μπορεί να συσχετιστεί. Για τον László, αυτό ακριβώς είναι το νόημα. Λέει ‘αντίο” στην ιστορία και σε όσα θέλει να ξεχάσει”.