Φωτογραφίες: Γιώργος Σφακιανάκης
Η κατοικία του 1976 που ανακαινίστηκε από το γραφείο Micromega Architecture & Strategies, αναπτύσσεται σε τρία διακριτά επίπεδα τα οποία συνδέονται με τη λογική του split level. Το ξύλο έχει την τιμητική του, διατηρώντας την αρχική της ατμόσφαιρα.
Μια μονοκατοικία του 1976 στη Γλυφάδα, που φέρει χαρακτηριστικά του μοντέρνου κινήματος εκείνης της περιόδου με έμφαση στην οριζοντιότητα και τα μεγάλα ανοίγματα, ανακαινίστηκε ριζικά από το αρχιτεκτονικό γραφείο Micromega Architecture & Strategies, με στόχο να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες των ιδιοκτητών της.
Η ιδιαίτερη αυτή κατοικία αναπτύσσεται σε τρία διακριτά επίπεδα, τα οποία συνδέονται με τη λογική του split level και οργανώνουν αντίστοιχα την όψη. Το σημείο της συνάντησής τους, στην είσοδο, σηματοδοτήθηκε με ένα κάθετο στοιχείο που επενδύεται με μαύρο μάρμαρο Άργους. Η νέα εσωτερική οργάνωση διατηρείται σε γενικό βαθμό σε σχέση με την αρχική, ωστόσο απελευθερώνεται οπτικά η σύνδεση μεταξύ των τριών επιπέδων. Η είσοδος γίνεται στο μεσαίο επίπεδο, όπου χωροθετείται ο κύριος χώρος καθιστικού και το bar, αποτελώντας ταυτόχρονα και το σημείο γενικής εποπτείας των άλλων δύο επιπέδων.
Το ύφος της δεκαετίας του ‘70 έδωσε αφορμή για την επιλογή των εσωτερικών υλικών και φινιρισμάτων στον χώρο, αλλά και τη διατήρηση και ανάδειξη των υπάρχοντων στοιχείων, όπως τα ξύλινα συρόμενα κουφώματα, που αποκαταστάθηκαν. Οι ξύλινες κατασκευές του καθιστικού είναι από δρυ σε φυσική απόχρωση προκειμένου να ισορροπήσουν τη συνολική αίσθηση.
Το bar, που αποτελεί το πρώτο χαρακτηριστικό στοιχείο που αντικρίζει κανείς όταν εισέρχεται, κατασκευάζεται με συνδυασμό από μπρούντζο, μαύρο μάρμαρο Άργους και μάρμαρο Calacatta Gold, ενώ στις προθήκες η επένδυση γίνεται με κρύσταλλο ribbed. Στο χαμηλότερο επίπεδο βρίσκονται η τραπεζαρία, η κουζίνα και ο ξενώνας, χώροι με πρόσβαση στον κήπο. Στον χώρο της τραπεζαρίας επιλέγεται το στρογγυλό τραπέζι να έχει τελική επιφάνεια από μάρμαρο Portoro. Για τα λουτρά χρησιμοποιούνται μάρμαρα σε βαθιές αποχρώσεις του πράσινου και του μπλε. Η σκάλα που ενώνει τα επίπεδα επανασχεδιάστηκε με έμφαση στις μεταλλικές λεπτομέρειες και πλαισιώνεται από ξύλινο χειρολισθήρα.
Στο ψηλότερο επίπεδο φιλοξενείται το γραφείο που είναι ανοικτό στον χώρο του καθιστικού, ενώ πίσω του βρίσκονται τα υπνοδωμάτια. Τα ξύλινα δάπεδα διατηρήθηκαν, ενώ υλικά με έντονο χαρακτήρα, όπως το μάρμαρο, εμφανίζονται σχεδόν σε κάθε χώρο.
Η κατοικία επεκτείνεται σε ένα “πράσινο” δώμα, με εξωτερική πρόσβαση, ιδανικό για χαλάρωση και αναψυχή. Μία βιοκλιματική πέργκολα δημιουργεί χώρο σκίασης ανάλογα με τις συνθήκες, ενώ το σύνολο ολοκληρώνεται με την εξωτερική κουζίνα και τραπεζαρία.