Φωτογραφία: Julian Vassallo
Χτισμένο τη δεκαετία του 1950, αυτό το κάποτε κενό διαμέρισμα 60 τετραγωνικών μέτρων στον τελευταίο όροφο έχει ανακαινιστεί με προσοχή από την αρχιτέκτονα Lucia Calleja. Οι αυθεντικές τσιμεντόπλακες, τα ψηλά παράθυρα και οι τοίχοι με ανάγλυφη πέτρα έθεσαν τα θεμέλια για την ανακαίνιση, ενώ οι διευρυμένες πόρτες και τα χωρίσματα δημιούργησαν έναν φωτεινό, ανοιχτό, ενιαίο χώρο κουζίνας, τραπεζαρίας και καθιστικού. Οι προσεγμένες παρεμβάσεις, από χαμηλωμένα περβάζια παραθύρων και ξύλινα κουφώματα κατά παραγγελία μέχρι έξυπνους αποθηκευτικούς χώρους, ένα συμπαγές μπαρ πρωινού και ανακυκλωμένα κομμάτια, φέρνουν ζεστασιά, πρακτικότητα και ελαφρότητα χωρίς ακαταστασία.
Μικρότερες παρεμβάσεις, όπως οι δίχρωμοι τοίχοι που διαμορφώνουν διακριτικά τον όγκο των δωματίων και απαλύνουν το ύψος των ψηλών οροφών, προσθέτουν μια ήσυχη αίσθηση οικειότητας χωρίς να διακυβεύουν τη φωτεινή, ευάερη αίσθηση του σπιτιού. Η έξυπνη αποθήκευση πάνω από την πόρτα, τοποθετημένη πάνω από το μπάνιο, συνεχίζει το θέμα της αξιοσημείωτης αξίας κάθε εκατοστού, προσφέροντας πρακτικό χώρο χωρίς οπτική ακαταστασία. Μαζί με τους διατηρημένους πέτρινους τοίχους, τα αυθεντικά έπιπλα και το ανακαινισμένο μπαλκόνι με θέα στο λιμάνι, αυτές οι διακριτικές πινελιές ενισχύουν τον χαρακτήρα του σπιτιού και τον απαλό διάλογό του με το παρελθόν.
Παρακάτω, μοιραζόμαστε πέντε λεπτομέρειες σχεδιασμού που αποτυπώνουν την προσεγμένη απλότητα και την αναπαλαιωμένη γοητεία αυτού του διαμερίσματος.
1. Ένα μπαρ πρωινού σε μια κολόνα
Αυτό που ξεκίνησε ως ένα δομικό εμπόδιο είναι τώρα ένα από τα πιο γοητευτικά χαρακτηριστικά του διαμερίσματος. Αντί να περιορίσει ή να μεταμφιέσει τη στήλη, η Calleja την επανασχεδίασε ως κεντρικό σημείο, με ένα λεπτό μπαρ πρωινού που λειτουργεί και ως επιπλέον χώρος εργασίας. Τα κάθετα ράφια που βρίσκονται δίπλα της γίνονται μια μικροσκοπική πράσινη στιγμή για τα φυτά, ενώ παράλληλα τραβάει το βλέμμα σας προς τα πάνω, τονίζοντας το ύψος του χώρου.
2. Αποθήκευση από το δάπεδο μέχρι την οροφή
Κατά μήκος ενός ολόκληρου τοίχου στην κουζίνα, τα ψηλά, λευκά ντουλάπια κρύβουν σχεδόν απίστευτα πολλά: ένα ντουλάπι, ψυγείο και καταψύκτη, πλυντήριο-στεγνωτήριο, είδη καθαρισμού, λευκά είδη, ακόμη και μια σκάλα. Επειδή ολόκληρη η μονάδα διατηρείται σκόπιμα μινιμαλιστική και ανοιχτόχρωμη, ενσωματώνεται στο φόντο αντί να καταλαμβάνει το δωμάτιο, κάνοντας τον χώρο να φαίνεται ανοιχτός και φωτεινός.
3. Αυθεντικά πλακάκια τσιμέντου επισκευασμένα
Τα όμορφα πλακάκια τσιμέντου αποτελούν βασικό κομμάτι της ψυχής του διαμερίσματος. Η Calleja τα διατήρησε όπου ήταν δυνατόν και γέμισε προσεκτικά τα κενά με ανακυκλωμένα λευκά πλακάκια που προέρχονταν από άλλο ακίνητο της ίδιας εποχής. Είναι βιώσιμο και οπτικά χαλαρωτικό, παρέχοντας έναν ουδέτερο καμβά που επιτρέπει τόσο στα vintage όσο και στα μοντέρνα έπιπλα να συνυπάρχουν χωρίς να συγκρούονται.
4. Χαμηλά παράθυρα για περισσότερη θέα και φως
Χαμηλώνοντας τα περβάζια των παραθύρων της κουζίνας και του καθιστικού στο ύψος του πάγκου και του καθιστικού, η Calleja άνοιξε το σπίτι προς την πόλη. Το αποτέλεσμα είναι περισσότερο φως, περισσότερος ουρανός και μια βαθύτερη οπτική σύνδεση με τους γύρω δρόμους και τις στέγες.
5. Αναπαλαιωμένες πόρτες και έπιπλα που κρατούν την ιστορία ζωντανή
Οι αρχικές διπλές πόρτες, που κάποτε χώριζαν το σαλόνι και την τραπεζαρία, τώρα οδηγούν στην κρεβατοκάμαρα, δίνοντας στον χώρο μια αίσθηση ιστορίας χωρίς να τον κατακλύζουν. Πολλά από τα υπάρχοντα έπιπλα του διαμερίσματος καθαρίστηκαν, επισκευάστηκαν και επαναχρησιμοποιήθηκαν αντί να απορριφθούν. Είναι βιώσιμο, με χαρακτήρα και βαθιά προσωπικό, αντανακλώντας την πεποίθηση της Calleja ότι το παλιό και το νέο μπορούν να συνυπάρχουν σε διάλογο και όχι σε σύγκρουση.
