Σε ένα κτήριο του 1970 στο Σίδνεϊ που ήταν παρατημένο για 50 χρόνια, ο Nicholas Gurney και οι πελάτες του έβαλαν στόχο να δημιουργήσουν κάτι ανοιχτό, ευάερο και ευήλιο, χωρίς να θυσιάσουν την αισθητική των ’60s και των ’70s.
Βασικά, η μόνη αλλαγή στο πλάνο ήταν η αφαίρεση των τοίχων που έκλειναν την κουζίνα, για να δημιουργήσουν έναν open-plan χώρο και η προσθήκη ενός μπαρ για πρόγευμα που λειτουργεί σαν διαχωριστικό ανάμεσα στην κουζίνα και στο σαλόνι. Ένας τοίχος στο σαλόνι περιλαμβάνει έναν ενσωματωμένο καναπέ με συρτάρια από κάτω, τα οποία χάρη στους καθρέφτες με τους οποίους ντύθηκαν μοιάζουν να… εξαφανίζονται. Πάνω από τον καναπέ, ένα murphy κρεβάτι ανοίγει και στηρίζεται πάνω στα ότομαν.