Σε ένα παλιό κτήριο του 1970, στην παραθαλάσσια γειτονιά του St. Kilda της Μελβούρνης, ένα διαμέρισμα έχει πλέον σαν πυρήνα και καρδιά μια χάλκινη καμπίνα από το δάπεδο μέχρι το ταβάνι, καλυμμένη με καθρέφτες. Αυτή η καμπίνα, κυρίως, κλείνει το μπάνιο και βρίσκεται στον ίδιο χώρο με το κρεβάτι και την κουζίνα, ενώ περιλαμβάνει αποθηκευτικό χώρο αλλά και ένα γραφείο που διπλώνει για να φυλάσσεται.
Το υπόλοιπο σπίτι έχει σχεδιαστεί έξυπνα, με διάφορα στοιχεία να βοηθούν στην πιο ωμαλή λειτουργία του: μια κουρτίνα δίνει ιδιωτικότητα στο υπνοδωμάτιο, ένα ράφι επεκτείνεται από το έπιπλο τηλεόρασης μέχρι το υπνοδωμάτιο και ένας καναπές περιλαμβάνει μια ευέλικτη πλάτη για δείπνο ή ξεκούραση. Με αυτούς τους τρόπους το σπίτι ”εξελίσσεται” και αλλάζει κατά τη διάρκεια της ημέρας, ανάλογα με τις ανάγκες της ιδιοκτήτριας.