Μετά την επιτυχία στην Αθήνα, στο Φωταγωγό, έρχεται στη Λευκωσία, στη γκαλερί IsNotGallery, η ατομική έκθεση της βραβευμένης φωτογράφου Αντιγόνης Σολομωνίδου Δρουσιώτου, με τίτλο «… εν σώματι». Η σειρά αποτελεί το πρώτο μέρος του βιβλίου της «Ψυχο-γραφίες», εκδόσεις «Το Ροδακιό». Πρόκειται για μαυρόασπρες φωτογραφίες, οι οποίες χρονολογούνται από το 1997 έως το 2023. Περίοδος που αντανακλά τη μετάβαση από το ασπρόμαυρο φιλμ στην ψηφιακή πραγματικότητα.
Όπως η ίδια αναφέρει «Τέσσερις συνοδοιπόροι εμπιστεύτηκαν το κάλεσμά μου για την «…εν σώματι» αναζήτηση. Γυμνοί, χωρίς ενδύματα στερεοτύπων και συμπεριφορών, αφέθηκαν στο απρόσκλητο φως να διαγράφει ανορθόγραφα το σώμα. Χωρίς «πρέπει» και φτιασίδια. Χωρίς μανδύες ζωής. Ψάχναμε σε μέρη μαγικά, φορτισμένα με αύρα μυστηριακή, την ψυχή. Το άχρονο εκείνο κομμάτι της θέωσης. Και γινόμασταν, για κλάσματα δευτερολέπτου, ένα με την ενέργεια του σύμπαντος».
Η ιστορικός τέχνης Λήδα Καζαντζάκη κάτω από τον τίτλο «Φωτίζοντας το σώμα «χωρίς φτιασίδια» γράφει: «Η δημιουργός ανοίγει έναν δικό της δρόμο, βαδίζοντας στα χνάρια των εκπροσώπων του γαλλικού κινήματος της ουμανιστικής φωτογραφίας του 20ού αιώνα.
Το σώμα μιλά. Με τις στάσεις και τις κινήσεις του δηλώνει τον παρορμητισμό και την εγκράτειά του, τη μνήμη των καλών και των κακών εμπειριών που κουβαλά από τα μικράτα του, τα συνειδητά ή τα ανομολόγητα θέλω του. Το σώμα είναι το πρωταρχικό μέσο επικοινωνίας μας με τον Άλλο, τον οικείο μας και τον ξένο. Η γλώσσα του καθρεφτίζει το είναι μας και αποκαλύπτεται απρόβλεπτα, όταν αυτό τραυματίζεται από κακοποιητικές συμπεριφορές, εγκλωβίζεται σε επιβεβλημένα έξωθεν ασφυκτικά όρια, όσο καλά και αν το κρύβουμε πίσω από επιτηδευμένες και καλά πεπαιδευμένες κοινωνικές επεμβάσεις και συμβάσεις, ενδύματα ή καλλωπίσματα.
Η φωτογράφος Αντιγόνη Σολομωνίδου-Δρουσιώτη το παρουσιάζει γυμνό «χωρίς φτιασίδια και μανδύες ζωής», καθώς λέει η ίδια, στην τελευταία της έκθεση στο βιβλιοπωλείο Φωταγωγός, στο κέντρο της Αθήνας. Ο τίτλος «ΨΥΧΟ-ΓΡΑΦΙΕΣ / SOUL-PICS» δείχνει εξαρχής τους στόχους της, τους ενταγμένους μέσα στο πλαίσιο αυτής της μορφής της τέχνης που άρχισε να καθιερώνεται ως αυτόνομο είδος στα τέλη του 19ου αιώνα. Η δημιουργός ανοίγει έναν δικό της δρόμο, βαδίζοντας στα χνάρια των εκπροσώπων του γαλλικού κινήματος της ουμανιστικής φωτογραφίας του 20ού αιώνα. Θέτει, όπως αυτοί, στο επίκεντρό της τον άνθρωπο, επιλέγει ως «μοντέλα» της καθημερινούς αλλά αποκλειστικά δικούς της ανθρώπους, τους καταγράφει σε ασπρόμαυρες λήψεις, σε αντίθεση όμως με αυτούς όχι στους δρόμους της πόλης, αλλά σε ατμοσφαιρικά, εσωτερικά ή εκρηκτικά, φυσικά τοπία. Και προπάντων εστιάζει τον φακό της στο σώμα τους και στη γλώσσα του. Ακολουθώντας στη διάρκεια της μακρόχρονης πορείας της την εξέλιξη της τέχνης και των μέσων υλοποίησής της από το φιλμ στην ψηφιακή τεχνολογία και επεξεργασία».
Λίγα λόγια από τον επιμελητή, Ξένιο Συμεωνίδη
Ιστορίες σωμάτων που αφηγούνται, απεκδύονται και ενδύονται ταυτόχρονα, στερεότυπα και νοήματα. Θίγουν έννοιες όπως την παροδικότητα, το εφήμερο και το φευγαλέο. Η απόφαση του ματιού συλλαμβάνει το κάλλος, ίσως και να διεγείρει την επιθυμία. Αναπόφευκτα όμως η άμεση πρόσληψη εικόνας δίνει τη θέση της στην αναγκαιότητα της προσωπικής αναζήτησης και εξερεύνησης.
Η εξουσία του βλέμματος βρίσκει σθεναρή αντίσταση και υποχωρεί. Η κυριαρχία του «φαίνεσθαι», η πλάνη της οφθαλμοφάνειας ατονεί και μετατρέπεται σε δημιουργικό «γίγνεσθαι». Τα σώματα εξαϋλώνονται, ρευστοποιούνται και γίνονται ένα με τον περιβάλλοντα χώρο.
Πέτρα, νερό, σάρκα, σκιές και φως συνεργούν σε μια αέναη κίνηση ψυχής. Είναι προφανές ό,τι η «αιχμαλωσία» της ιδρυτικής στιγμής του μονοσήμαντος γεγονότος δεν είναι αρκετή. Μετουσιώνεται σε χορογραφημένη ψυχογραφία σε μια πίστα εκτός χώρου και χρόνου, στο ορατό της σιωπής. Η σημασία και η ουσία άλλωστε βρίσκονται στο διάστημα μεταξύ σημαίνοντος και σημαινόμενου.
Η οπτική ρητορική της Αντιγόνης επιχειρεί ακριβώς σε αυτόν τον ενδιάμεσο χώρο. Η θολότητα, η αλλοίωση της ευκρίνειας, η αποποίηση του προφανούς, η αποτύπωση του άυλου, όλα συνεργούν με τη δική της πρόθεση. Δημιουργεί μία δική της συνθήκη που θα μας οδηγήσει σε ένα ταξίδι βαθιά προσωπικό. Δικό της και δικό μας. Στο άχρονο και το όλον.
Η Αντιγόνη Σολομωνίδου–Δρουσιώτου
Η βραβευμένη φωτογράφος και δημοσιογράφος Αντιγόνη Σολομωνίδου–Δρουσιώτου γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου. Έκανε τα πρώτα της βήματα στη φωτογραφία δίπλα στον παγκοσμίου φήμης φωτογράφο George Rodger, έναν από τους ιδρυτές του Πρακτορείου Magnum. Στη συνέχεια, παρακολούθησε «Documentary Photography» στο Gwent College of Higher Education στο Newport της Ουαλίας υπό την καθοδήγηση του διάσημου φωτογράφου του Πρακτορείου Magnum, David Hurn. Με οδηγό την εσωτερική ανάγκη για επικοινωνία, ξεκίνησε τη δημιουργική της διαδρομή το 1977, με ασπρόμαυρες κυρίως φωτογραφίες. Μότο της διαχρονικά είναι το «Capturing emotions; my task in life / Αποτυπώνοντας συναισθήματα· ο στόχος μου στη ζωή».
Έχει παρουσιάσει το έργο της σε πολλές ατομικές εκθέσεις φωτογραφίας στην Κύπρο [Λεμεσό 1978, 1992, 1996, 2004 | Λευκωσία 1986, 1997 | Αγία Νάπα 1998 | Δερύνεια 2005] και στο εξωτερικό [Γενεύη 1979 | Αθήνα 1989 | Λονδίνο 1989 | Βερολίνο 1992 | Πάτρα 2006 | Βρυξέλλες: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Berlaymont Presidents’ Gallery) και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (Lex Building) 2012 | Νέα Υόρκη στα Ηνωμένα Έθνη (United Nation’s Secretarial Lobby) 2013 | Ουάσιγκτον (Καπιτώλιο Ηνωμένων Πολιτειών) 2014 | Λονδίνο (London School of Economics για τα 20χρονα του Hellenic Observatory) 2016] | Φωταγωγός Αθήνα, Ελλάδα 2023.
Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και διοργανώσεις, ανάμεσα στις οποίες και διεθνείς μπιενάλε, εκπροσωπώντας την Κύπρο: Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Μεσογείου στη Θεσσαλονίκη (1986) | Διεθνής Μήνας Φωτογραφίας στην Αθήνα (1989), «Greek Festival in London» στο Queen Elisabeth Hall, Λονδίνο (1989), «Γυναίκες, Δημιουργοί δύο θαλασσών», Πολιτιστική Πρωτεύουσα ΄97, Θεσσαλονίκη (1997). Πρώτο Διεθνές Forum για την Ειρήνη Γυναικών Δημιουργών της Μεσογείου, Ρόδος (2000), 1ο «Φεστιβάλ Φωτογραφίας Λεμεσού» (2023).
Έχει τιμηθεί με τέσσερα διεθνούς κύρους βραβεία: Χρυσό μετάλλιο στην 3η Κοινοπολιτειακή Έκθεση Φωτογραφίας στο Χονγκ Κονγκ (1983) | Αργυρό μετάλλιο στην 4η Κοινοπολιτειακή Έκθεση Φωτογραφίας στο Εδιμβούργο (1986) | Commonwealth Photography Award (1987) | «Γυναίκα της Χρονιάς» στην κατηγορία «Δημιουργός» των Βραβείων Madame Figaro (2022).
Κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής της καριέρας, έχει εκδώσει πέντε φωτογραφικά βιβλία: «Seasons in Limassol», Leosun, Λεμεσός 1990 | «Eκ βαθέων», φωτοανθολόγιο, Πολιτιστικό Κέντρο Λαϊκής Τράπεζας, Λευκωσία 1997 | «Κόντρα στο τείχος», Πολιτιστικό Γραφείο ΑΚΕΛ, Λευκωσία 2002 | «ΜέΡΕΣ ΕγΚΛΕΙΣΜΟύ/LoCKdown DAyS» , Το Ροδακιό, Αθήνα 2020 | «Ψυχο-γραφίες», Το Ροδακιό, Αθήνα 2023. Επιπλέον, είναι η συγγραφέας του βιβλίου «Η ζωή μου σε πρώτο πρόσωπο», με περιεχόμενο ιστορικές συνεντεύξεις από κορυφαίες προσωπικότητες της Κύπρου, Εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα 2004. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές ανά τον κόσμο.
Την έκθεση θα προλογίσουν οι Αντρέας Δ Μαυρογιάννης και Γιάννης Τουμαζής
IsNotGallery, Οδυσσέως 11, 1017 Παλιά Λευκωσία
Εγκαίνια: Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου στις 19.30
Διάρκεια έκθεσης: 16 Φεβρουαρίου – 2 Μαρτίου 2024
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή: 10.00-13.00 και 16.00-18.00 / Σάββατο:10.00-14.00 Επιμελητής έκθεσης: Ξένιος Συμεωνίδης